şimdi sen bendesin ben sende
gönül koyup da yüzünü çevirme
hiç kimsenin olan kalbin varken
herkesin olan vücutlara kaymaz aklım
salınan salınsın rujlu caddelerde
içkilere meze olsun gülüşleri
ruhlarını paraya pula satarken onlar
adım anılmayacak dumanlı gözlerde
ben bazen ölürüm
bazense hayat kurtarır varlığım
seni görürüm sonra
gözlerim çırılçıplak ve utangaç
kalbim 180
ellerim titrek ve terli
dilim tutulmuş ama ne tutulmak
aklımıysa beşyüzelli milyar fikir boğmuş
biri bana tokat atsa anca buluşur ruh bedenle
şöyle güzel bi dövseler vurmayın demem
bak yine tribe girdim
ciğerlerim nikotin ister
arsenikli sakız ister
ben bazen ölürüm böyle
ölmelerim duygusuz ve pişman
beni öldürme yaban çiçeğim
beni pişman etme
ölürsem bir daha gelemem
ölürsem hiç kimse herkes olur
ben herkes olmak istemem
hiç kimseyim ben
hiç bir şeyim
henüz yazılmamış bir hikaye
keşfedilmemiş bir toprak
hiç dokunulmamış gökyüzüyüm ben
beni öldürme
ben ölürsem, bir daha gülemem öyle içten
ölüler yapayalnızken gülemez
ne sevgi var ne şefkat
ve nefret dahi
ben ölmek istemem
beni öldürme
eğer ölürsem
bir daha asla sevemem
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder