Elektrik Bandına Tav Olan Adamın Ağıdı

Sevişirken senle turkuaz boşluğun tenhalarında şehvetle ısıracağım dudaklarını

Şarap kırmızısı dudaklarından akan kanı içkime şerbet yapıp zehir zıkkım sarhoş olacağım

Acıdan titreyip yardım dilerken umarsızca, çaresizliğinin zaferine kadeh kaldıracağım

Çığlıklarını resmedip fırça darbeleriyle susturacağım

Can çekişmekten halsiz düşen kıpkırmızı dudakların, yerini zemheri moruna bırakırken, renklerin ahenkinde kendimi bulacağım.

Bana çektirdiğin acıların yanında nedir ki yaptıklarım

Hafif bir vicdan sızlamasıyla iğne iplikle dikeceğim dudaklarını.

Sensiz geçen rüyaların sayısı kadar bir dikiş

Attığım her dikişe bir söküş

Tiksinene kadar öyle hırsla mahvedeceğimki narin dudaklarını bir daha kimseyle öpüşemeyim

Ve bir daha sen de kimseyle öpüşeme

Yitip giderken gözlerinden yaşların, yere düşüp ziyan olmasın, yüzüme düşüp vücuduma karışsın.

İliklerine kadar İçimde olmalısın.

Maddiyen ve de manen.