bebeğim dediğim çekti gitti artık sevgi hissetmiyorum, sevinç hissetmiyorum. içim bomboş. hissiz duygusuz kendi çıkarlarına kafa yoran vurdumduymaz bir piçim ben.
sayıcam sövücem arkamdan vuranların arkasından.
kaçanı kovalayamam bu yorgunlukta boşa ümit etme
ağlanırım sızlanırım ama yok işte kılımı kıpırdatamam bana 1 gelmeyene
neyse şu an herşey çok karışık
en azından yaşıyorum. yorumsuz bir hayatın içinde, iğleti bir sömürü düzeni, akıtılan alın teri, arkamda bıraktığım sevdiklerim, içime attığım dertlerim ve suya düşen hayallerimle ben işte, yaşıyorum. yarının derdinde, gözlerim dumanlı, aklımda geçip giden zaman işime bakıyorum. arada seni düşünüyorum. onu düşünüyorum. onları düşünüyorum. kimdi onlar? artık yoklar. olmasınlar. ben bana yetmenin derdindeyken onun bunun derdine düşmek ne haddime. yılları eskitmekle kendimizi kandırmakla geçti ömrümüz. koş dediler koştum dur dediler durdum oku dediler okudum ne yaptımsa yaranamadım çevreme. çalışmak para dediler orda durun dedim. sonunda da istenmeyen oldum siktir olup gittim. şimdi kazanıyorum hem de göt üstü oturarak. ama orda durun. madem bana verilen değer cüzdanımla eşdeğer anlayalım bilelim yani biz de kuralına göre oynayalım. o kadar özgürüm ki sorumluluk sıfır. çok değişik artık hayatım. bildiğin gibi değil.
kandırıldım yarı yolda bırakıldım eyvallah tamam. ama merak etmeden duramıyorum. acaba vicdanı rahat mı? ne kadar umrumda olabilir ki. yalanlar üzerine kurulmuş bir dünya. öyle bir gitti ki sanki hiç bişey olmamış gibi. bu kadar kolaydı yani. aslında belki de hiç olmamıştı. herşey bir göz yanılsam...öfff en iyisi yatayım bu yazı olmadı bi ara sağlam bişey yazayım
maksat buralar boş kalmasın
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder