ve ben şarkımı dinlerken
şiirlerime geceleri eklerken
dönecek devranı beklerken
onlar zaten hiç olmadılar
yollar uzun ve darken
eşlik eden yancı çokken
şekilli denyolar üçgen beşgen
onlar zaten hiç düşünmediler
cebimde beş kuruş yokken
derken çıkagelir belalar hepten
derin suların dönekleri dertken
onlar zaten hiç sarmadılar
kader zarlarım hep yekken
rakı bana acı gelir sekken
tekken oynayamam ben tekken
onlar zaten hiç yaşanmadılar
amaçsızca karanlığa söverken
şafak vakti üzerime çökerken
aç kedileri boş sahilde döverken
onlar zaten hiç tutulmadılar
paranoya girdabında sekerken
şizofreni tarlasında ot biçerken
ben deli gömleğimi dikerken
onlar zaten hiç hissetmediler
silah almalıyım bi yerden
şarjörü bol mermili çelikten
ama yalandan değil gerçekten
onlar zaten hiç görmediler
gökyüzü bordoya çalarken
sen istasyondan geçerken
ben pusuya yatmış beklerken
onlar zaten hiç yenilmediler
bela mı reva mı derken
henüz senin için çok erken
tam zirvede yitip giderken
onlar zaten hiç olmadılar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder